Najlepsze drewno kominkowe

Fundamentalne atrybuty drewna kominkowego

Większość z nas drzewo do przepalania w kominku kupuje „oczami”. W ogóle nie ma w tym niczego wyjątkowego, ponieważ w taki sposób zachowuje się typowy odbiorca. Absolutnie nie możemy jednak kierować się totalnie naoczną cechą drzewa, tylko kluczowymi jego właściwościami (o jakich a propos winien poinformować nas sprzedawca). Chodzi tutaj w pierwszej kolejności o jego konsystencję i wilgotność. Drewno twarde będzie płonąć znacznie dłużej oraz odda więcej ciepła niżeli drewno miękkie. Określone gatunki różnią się wilgocią po ścięciu i po osuszeniu, co niejednokrotnie naprowadza na fałszywy trop klientów. Na przykład wilgotność wierzby liczy 180%, a jesionu jedynie 40%. Musimy sprawdzić podstawowe parametry drewna kominkowego, czyli wartość opałową 1 mpu (metra przestrzennego drewna ułożonego), miarę wody którą powinniśmy odparować z wilgotnego drzewa i średnią spoistość. Dla odbiorców kominków znaczące są także następujące cechy, m in.
aromat dymu bądź intensywność żarzenia.

Jaki gatunek drewna wybrać?

Drzewo do kominka jest unikalnym rodzajem drzewa, bowiem musi zrealizować więcej norm aniżeli drzewo opałowe do palenia w piecykach. Najskuteczniejsze jest drzewo liściaste w postaci bali albo szczapek. Czemu? Drewna iglaste posiadają słabszą kaloryczność, tzn. szybciej i energiczniej się palą. Kłopotem jest także zawartość żywicy, która może szybko pobrudzić kominek. Na przykład sosna, a tak naprawdę jej kawałeczki czy drzazgi, znakomicie nadaje się na podpałkę. Jeśli niestety nie mamy wyjścia i pragniemy napalić w kominku drewnem iglastym, wtedy połączmy je z którymkolwiek wariantem drzewa liściastego. Rodzaje drewna kominkowego klasyfikuje się przeważnie na miękkie i twarde, naturalnie natychmiast po ścięciu wyłonionego drzewa. Typy miękkie wyróżniają się skromniejszą wartością opałową, bo mają niższą twardość oraz ciężar. W sposób ogólny rozróżnia się kilka szczególnie powszechnych drzew liściastych, z jakich jest otrzymywane drewno kominkowe: buk, akacja, klon, wiąz, olcha czarna, czeremcha czy bez czarny. Najlepiej sprawdza się twarde drewno buku, jesionu, oraz śliwy.

Własności pojedynczych typów drewna kominkowego

Buk – jest niezmiernie ciężkie, łupliwe i twarde. To najwartościowsze drewno do kominka, bo ma niezmiernie cienką korę, natychmiastowo schnie i odznacza się szczególnie wysoką spójnością. Tok palenia przebiega łagodnie. To drzewo, które spala się szczególnie powoli oraz daje wiele ciepła.

Brzoza – łatwo suszy się, swobodnie się ją rąbie, posiada świetną kaloryczność oraz jest popularnie dostępna. Po rozpaleniu otrzymujemy ładny, proporcjonalny płomień.

Grab – posiada nadzwyczaj dużą spójność, cienką korę i stosunkowo szybko paruje. To drewno jest najlepsze do spalania w kominku, bo wyjątkowo spokojnie się pali. Ogień jest właściwie przeciętny, jednak grzeje nadzwyczaj długo.

Dąb – pomału płonie, przynosi mnóstwo ciepła, znakomicie nadaje się do wędzenia posiłków i posiada znakomitą wartość opałową. Wadą jest długotrwałe suszenie, toporna kora, bariery w dzieleniu na części.

Wiąz – jest podobny do dębu, posiada jednak lżejszą korę i bezproblemowo wysycha. Nie ulega wątpliwości, że jest uciążliwe w rozdrabnianiu jeżeli pochodzi, m in. z sąsiadujących z drogami albo zieleńców.

Jarząb – to wyjątkowo atrakcyjne drewno kominkowe, osobno występuje rzadko (w zasadzie jako domieszka do głównego drewna).

Klon – jest stosunkowo ciężkie, ma małą korę, łatwo schnie oraz swobodnie się rozdrabnia.

Jesion – to inne dobre drewno kominkowe, które ma niezmiernie wysoką twardość i znakomitą wartość opałową. Jest wymagający w rozdrabnianiu.

Olcha – powinna być niezmiernie dokładnie wysuszona, w innym przypadku ciężko się wypala. Genialne drzewo do wędzenia potraw, gdyż przekazuje im rewelacyjny koloryt oraz bukiet.

Osika – posiada niewielką konsystencję i kaloryczność, jest wariantem miękkim. Należy wprawdzie od czasu do czasu napalić nią w kominku, bo znakomicie oczyszcza kominek ze smoły i z sadzy.

Akacja – to mocne i niezmiernie kaloryczne drzewo, które posiada wydatną korę. Przypuszczalnie jest przyczyną stanów zapalnych śluzówek oraz skóry.

Wierzba – porównywalnie jak topola niezbyt nadaje się na drzewo kominkowe. Posiada słabą gęstość i małą kaloryczność.

Drzewa owocowe – posiadają atrakcyjną konsystencję. Wbrew poniektórym opiniom fantastycznie nadają się do przepalania w kominku. Szczególnie cennymi są śliwa bądź czereśnia. Drzewo owocowe ma niewielką korę i w czasie palenia produkuje zachwycający bukiet.

O tym powinniśmy wiedzieć!

Do palenia w kominku w żadnym przypadku nie powinno się wykorzystywać wycinków drewna, które uprzednio było impregnowane, farbowane jakimiś sztucznymi preparatami czy lakierowane.

W którym miejscu najlepiej pozyskać drewno kominkowe?

Przede wszystkim w nadleśnictwach, tartakach oraz składach opałowych. W pierwszej nadmienionej lokalizacji otrzymamy drzewo niesezonowe, zazwyczaj pocięte w konkretne bale lub szczapki (o długości od pół metra do metra). Tutaj możemy nabyć także drzewo niższej jakości, mianowicie szczątki. Drewno niesezonowe pozostaje poćwiartować i składać przynajmniej 1 rok. Odpłatność jest około 3 razy mniejsza niż drewna kominkowego sezonowego. Tymczasem w tartakach lub sklepach nabędziemy drzewo sezonowe, poćwiartowane na komfortowe kawałki, jakimi można od razu palić. Jeśli zaprząta Cię kupno drewna kominkowego w dobrej cenie, wejdź w ten odsyłacz – drewno kominkowe Nadarzyn