Zatrudnienie wspomagane osób niepełnosprawnych

Rynek pracy dla osób z dysfunkcjami nadal nie jest atrakcyjny. Każdorazowo „chlebodawcy”, którzy mają do wyboru podwładnego „normalnego” oraz „schorowanego”, wyłonią tego pierwszego. Chociażby wówczas, kiedy ów drugi posiada marniejsze kompetencje, m in. niezadowalające wykształcenie albo brak doświadczenia. Taka okoliczność niedobrze „odkłada się” na osobach, które mają różnorodnego typu niepełnosprawności. W konsekwencji praktycznie w ogóle nie zamierzają iść do pracy, „przeżywają” tylko z renty oraz są nieuchronnie „wypychane” na margines. W Polsce „indywidualność” wciąż sprzęga się z czymś nieodpowiednim, osobliwym, nieakceptowalnym. A jednak osoby np. z dysfunkcją słuchu, solidarnie z prawodawstwem, w ogóle nie powinny być dyskryminowane. Nie tylko w wariancie rozległego rynku pracy. Czy istnieje dla takich osób jakiś projekt? Dokąd mogą przybyć po radę? Czy funkcjonują jakiekolwiek racjonalne metody ich mobilizacji?

Fundacje, Centra Edukacji i Aktywizacji, Stowarzyszenia i inne formy pomocy

Jedną z możliwości aktywizacji osób niepełnosprawnych jest zatrudnianie wspomagane. Ta idea powstała w Ameryce w latach 60. i 70. XX wieku. W naszym kraju zaczęto ją stosować zaledwie w 2001 roku. Obecnie wiele organizacji pożytku publicznego wykorzystuje omawianą formę pomocy w odniesieniu do osób z dolegliwościami. Na czym ona konkretnie opiera się? Instruktor pracy oraz konsultant zawodowy typują przyszłego pracownika oraz pracodawcę. Znaczące są tutaj umiejętności spodziewanego pracownika, warunki, które jest w stanie obiecać właściciel, obszar obowiązków, wielkość wynagrodzenia i ilość godzin. Po czym osoba z orzeczeniem przechodzi przydatne badania u lekarza i szkolenie z reguł bezpiecznej pracy (są one przygotowywane przez chlebodawcę). Szkoleniowiec pracy absolutnie nie ma wyłącznie dokonać wyboru miejsca, gdzie będzie ona wykonywać swojej pracy, ale też przygotować innych pracowników wybranej jednostki na przyjęcie nowego. W dodatku uczyć dojazdu do firmy i ułatwić mu zaaklimatyzowanie się w nowym gronie. Zamierzeniem instruktora pracy jest też rozwiązywanie pojawiających się kłopotów między zwierzchnikiem i pracobiorcą.

Kolejnym rodzajem pomocy są tzw. Zakłady Pracy Chronionej, które posiadają nietypowe pozwolenia. W swoisty sposób podchodzą do osób z dysfunkcjami, inaczej: przyznają im optymalne warunki podjęcia pracy (za każdym razem dopasowane do typu i stopnia niepełnosprawności), opiekę lekarską oraz kuracyjną. Owym zakładom przysługują przywileje podatkowe, ulgi i dodatkowe środki ze skarbu państwa (zajmuje się tym PFRON – Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych). Rozmaite fundacje pomagające w zatrudnianiu osób niepełnosprawnych kooperują z ZPCh. Kształcą swoich wychowanków kontaktów z zleceniodawcą, nastawiania się do nowej sytuacji w codziennej aktywności oraz zaradności.

Powinniśmy wspomnieć także o Warsztatach Terapii Zajęciowej, na jakich podopieczni fundacji mają szansę ulepszać swoje talenty oraz zainteresowania. W pewnych organizacjach pozarządowych jest nie mniej niż kilka modeli takich pracowni, np. pracownia artystyczna, pracownia gospodarcza, pracownia komputerowa lub pracownia techniczna.

Gdzie prócz tego osoby z niepełnosprawnością mogą szukać pomocy?

We wszystkich miejscach, w jakich planowane są lekcje, praktyki zawodowe, treningi, warsztaty, porada prawnicza oraz psychologiczna. Nierzadko organizacje pożytku publicznego interesują się mobilizacją z niepełnosprawnością fizyczną lub psychiczną w takim aspekcie. Są najwłaściwszym miejscem, w którym takie osoby powinny poprawiać swoje zdolności, uzyskiwać wiedzę, ćwiczyć się współwystępować z innymi ludźmi oraz zdobyć rekomendację w zlokalizowaniu stałej pracy. Przykładowo w obszarze ćwiczeń osoby z dysfunkcjami mogą uczęszczać w: ćwiczeniach komputerowych, zawodowych, zdalnych, umiejętności interpersonalnych i w zakresie prawa. Zajęcia z doradcą zawodowym mają za zadanie zachęcenie osoby z niepełnosprawnością w zakresie doboru drogi zawodowej, zmianie kwalifikacji zawodowych, wyborze szkolenia, opracowywania dokumentów aplikacyjnych lub we właściwym typowaniu ogłoszeń. Niezmiernie znaczące jest dodatkowo to, że organizacje oraz różne porównywalne formy socjalne, mogą zdobyć 1% podatku od rodzimych podatników. Jakiekolwiek otrzymane finanse są zdawane jedynie na wspomaganie osób niepełnosprawnych. Warto zaznaczyć, iż w naszym kraju istnieje coraz wyraźniejsza znajomość tego, iż z wykorzystaniem powyższego drobiazgu można naprawdę komuś pomóc.

Pośrednictwo pracy to inna możliwość, z której powinny skorzystać osoby niepełnosprawne. Chodzi tutaj nie tylko o organizacje, ale różne niezależne firmy zewnętrzne. Przeważnie zajmują się angażowaniem „zwykłych” osób, zaś jeśli jest możliwość posiadają oferty specyficzne. Chodzi tu o takie oferty pracy dla niepełnosprawnych, jakie są dopasowane do ich umiejętności. Jeżeli planujesz otrzymać większą ilość porad na opisany temat, wejdź w ten link – Praca dla osób niepełnosprawnych